PSZCZOŁY RODZIME- LEŚNE
Niekwestionowaną zaletą rodzimych pszczół jest ich dobra zimotrwałość, odporność na niekorzystne warunki środowiskowe, dobre wykorzystanie pożytków leśnych.
Pszczoły miodne właściwe Apis mellifera mellifera występowały na obszarze całej Polski z wyjątkiem Pogórza, gdzie wnikała pszczoła ukraińska Apis mellifera carnica. Ten pierwotny stan został zachwiany w momencie importu pszczół z innych krajów, który w Polsce na masową skalę miał miejsce w XX wieku. Napływ pszczół z importu, cieszących się uznaniem wśród pszczelarzy, powodował krzyżowanie się gatunków i wypieranie miejscowych lokalnych populacji. Dla ochrony bioróżnorodności jest to bardzo niekorzystny układ, ponieważ nowe populacje oraz mieszańce tracą zdolność przystosowania się do nowych warunków.
Z uwagi na zalety pszczół rodzimych, dostosowanych do warunków leśnych, bartnicy powinni starać się o wsiedlanie ich do barci. Na większej części obszaru Polski trudno będzie utrzymać czystorasowe pszczoły w barci ze względu na obecność w bliskim sąsiedztwie pasiek z obcymi zwykle rasami; pszczoły będą się więc krzyżować, a barć uniemożliwia ingerencję, np. wymianę matek. Niemniej jednak warto popularyzować pszczoły środkowoeuropejskie..
(Na zdjęciu - pszczoła augustowska na plastrze)
Niemal w ostatniej chwili przed wyginięciem udało się wyselekcjonować i zachować w zamkniętych hodowlach ostatnie szczątki populacji, które objęte są specjalnym programem ochrony zasobów genetycznych. Takich hodowli w kraju jest kilka, np.: