Od 28 sierpnia warsztaty i konferencja w Berlinie z udziałem polskich bartników.

Strona imprezy: https://www.learningfromthebeesberlin.com/

Mazowiecko-Świętokrzyskie Towarzystwo Ornitologiczne oraz Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Radomiu przy wsparciu Nadleśnictwa Ruda Maleniecka, Nadleśnictwa Stąporków i Nadleśnictwa Barycz organizują Zjazd Bartników, który odbędzie się w marcu tego roku.

Jako stowarzyszenie organizujemy od wielu lat zjazdy ornitologiczne i wiemy, że tego typu formuła służy wymianie praktycznych doświadczeń i wiedzy teoretycznej osób zainteresowanych tematem. Wśród bartników jest wielu leśników a bartnictwo realizowane może być przecież głównie na terenach leśnych i za zgodą ich włodarzy. Dlatego też naturalnym było zorganizowanie tego spotkania przy udziale Lasów Państwowych. Po Zjeździe wydana będzie broszura z wystąpieniami prelegentów:

Bożena Denisow, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie „Flora pożytkowa – zagrożenia i perspektywy”

Marcin Zych, Uniwersytet Warszawski "Hodowla pszczoły miodnej a różnorodność biologiczna dzikich zapylaczy i roślin entomofilnych"

Andrzej Oleksa, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy "Bartnictwo jako sposób na ochronę zasobów genowych rodzimego podgatunku pszczoły miodnej Apis mellifera mellifera"

Szymon Jasiński, Naukowe Koło Pszczelarzy Uniwersytet Warmińsko Mazurski w Olsztynie "Cykl rozwojowy Varroa destructor, naturalna odporność pszczół na roztocza”.

Małgorzata Jaszczołt, kustosz Muzeum Etnograficznego w Warszawie „Bartnictwo. Tradycja, technika, mistycyzm”

Alicja Krasa, Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Radomiu „Pszczoły wracają do lasu – Zdrowa Żywność z Polskich Lasów”

Zapraszamy do zapoznania się z lokalizacją barci i kłód bartnych w Polsce. Z pewnością nie są to wszystkie barcie i kłody. Zainteresowanych bartników umieszczeniem ich barci na mapie prosimy o kontakt na adres Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć. . Mapa będzie aktualizowana raz w roku, zimą. Kliknij rycinę poniżej, aby wyświetlić mapę.

Poprzez różne kursy, warsztaty, prelekcje, pokazy, na zasadzie własnych prób i błędów co roku przybywa osób, które zaczynają się zajmować bartnictwem. Trzeba mieć nadzieję, że dzięki zainteresowaniu bartnictwem zaroi się od barci i od pszczół w lasach. Trzeba też mieć nadzieję, że będzie rosła jakość lasów pod względem atrakcyjności dla owadów zapylających. Urozmaicenie lasów to ważne zadanie dla całej braci bartnej, która powinna dopingować w tej kwestii leśników. Często zdarza się, że na wielu obszarach leśnych istnieją tzw. zielone pustynie, gdzie skład gatunkowy drzew, ich wiek, uboga ilość krzewów, krzewinek, roślin runa sprawiają, że są zupełnie nieużyteczne dla pszczół i reszty leśnego towarzystwa. Jeśli poza zasięgiem lotu pszczół nie występują dogodniejsze siedliska, nie warto dziać barci w takich miejscach, ponieważ pszczoły będą miały niedostateczną ilość pokarmu.

Pewną ciekawostką są wyniki badań przeprowadzone w celu określenia przydatności kilku rodzajów zbiorowisk leśnych (typów lasu) dla pszczół pod względem wydajności miodowej. Najwartościowszym zbiorowiskiem leśnym są bory bagienne. Zapewne pierwsze miejsce boru bagiennego wynika ze stosunkowo bogatej w tym zespole warstwy runa, które tworzą m.in. bagno zwyczajne, borówka łochynia, borówka czernica, wrzos zwyczajny, borówka brusznica, żurawina błotna. Niestety w grądach wzięto pod uwagę jedynie rośliny runa i dlatego zajmują przedostatnie miejsce. W tym typie lasu lipa drobnolistna jest jednym z gatunków tworzących drzewostan. W zależności od typu w grądach występują również klony, jabłonie, wierzby iwy.

Na podstawie powyższych badań barcie powinno się dziać raczej w borach, w mniejszym stopniu w grądach czy świetlistych dąbrowach. Obraz ten może być nieco inny, jeśli uzupełni się badania o inne warstwy lasu, rozszerzy listę typów lasów. Warto też pamiętać, że lasy gospodarcze w większości znacznie odbiegają od naturalnych będących wzorem dla badań naukowych. Przed przystąpieniem do lokalizacji pszczół w lesie warto zweryfikować teorię w terenie.

W tym roku w Puszczy Pilickiej śladem lat ubiegłych odbyły się kursy na bartnika. Kurs wiosenny i jesienny. Jak zawsze na kursie zjawiły się ciekawe osoby z różnych stron kraju i nie tylko.

Wiosną przyjechali: Agnieszka Królik z krainy lipowych lasów w Warmińsko-Mazurskim, Sebastian Borecki z Karkonoszy, Paweł Lechwar z Wielkopolski oraz Rafał Opioła z Tarnowa.

Jesienią: Gerhard Rehak ze średniowiecznej wioski pod Wiedniem, Paweł Owsiany z Karkonoszy i Maciej Pętlicki z Jeleniej Góry – czyli „górale niskopienni” jak mówili o sobie, a także już kwalifikowani bartnicy: Rafał Opioła i Michał Łada, którzy kolejny raz przyjechali szlifować swoje umiejętności i poszerzać wiedzę.

*Szklanowska K. 1973: Bory jako baza pożytkowa pszczół. Pszczln. Zesz. Nauk., 17: 51-85.

Szklanowska K. 1979: Nektarowanie i wydajność miodowa ważniejszych roślin runa lasu liściastego.           Pszczeln. Zesz. Nauk., 23: 123-130.